Łąka koniczyny

Klaudia

Spojrzała na niego przerywając nucenie- To piosenka, którą mi zawsze babcia śpiewała. Jedyna mnie akceptowała -Spojrzała w niebo. Przez świerki przebijały się smugi światła. Przymknęła oczy.-

Reita

Oh rozumiem. - wstał i stanął za nią - Co robimy ? - powiedział po czym kucnął - A może raczej... Co Ty chciała byś ze mną porobić? - uśmiechnął się w jej stronę

Klaudia

Spojrzała za siebie- Nie wiem -Uśmiechnęła się- A, co proponujesz?

Reita

Możemy się przejść nad jezioro. Co na to powiesz ? - uśmiechnął się po czym chwycił jej rękę i przyciągnął ją do siebie

Klaudia

Oczywiście -Schyliła lekko głowę i uśmiechnęła się. Zastrzygła uchem. Spojrzała na Reitę.-

Reita

No to idziemy. - zaczął ciągnąć ją w stronę jeziora o nazwie Morskie Oko

Klaudia

Zaśmiała się- Ne musisz mnie ciągnąć! Idę, idę przecież!-Przyśpieszyła kroku-

______________
z.t

Inuss

Ogromny, tłusty księżyc widniał już na niebie, oświetlając każdy, najmniejszy skrawek terenów. Basior o czekoladowym futrze uznał więc, że będzie to jak najbardziej odpowiednia pora na spacer. Zawsze nachodziło go takie specyficzne, fascynujące uczucie, kiedy spacerował nocą po terenach. Uwielbiał wszystkiemu się przyglądać, każda rzecz wyglądała sto razy bardziej interesująco po zmroku. Nagle pod swymi ciężkimi łapami poczuł falę koniczyny, która przelewała się między jego opuszkami. Jego zamyślone, poważne spojrzenie jak zwykle utkwiło w księżycu, a wilk usiadł, jakby zastygnięty w obserwacji. Jego ślepia lekko tylko się poruszały.

Shashile

Noc była piękna, szkoda było marnować ją na sen. Wyszła więc ze swojego legowiska i ruszyła przed siebie. Nie zastanawiała się nad tym gdzie idzie, bezgranicznie ufając swoim łapom, z uniesionym wysoko łbem mijała kolejne drzewa. Ale teraz o dziwo szła prosto, nawet nie zauważyła momentu, w którym wyszła z lasu i znalazła się na jakiejś łące. Tylko na jakiej? Tego nie wiedziała. Ale to nie znaczy, że ją to obchodziło. Wystarczyło jej to, że było tam pięknie. I miękko. Przystanęła na chwilę i strąciła nosem kroplę z jednego płatka koniczynki. Zaśmiała się dźwięcznie, jednak jakoś tak cicho. Gdyby zaśmiała się głośno, mogłaby wystraszyć księżyc. A wtedy by się schował. A ona chciała go oglądać. Uśmiechnęła się do siebie i ruszyła dalej, tym razem obserwując wszystko dookoła. W pewnym momencie dostrzegła sylwetkę jakiegoś wilka. Od razu rozpoznała w niej Inussa. Lepiej być nie mogło, bo przecież uwielbiała przebywać w Jego towarzystwie. Kilka razy machnęła ogonem i podeszła bliżej Basiora, delikatnie otarła się bokiem o Jego ciało i ułożyła się tuż obok. - Dobry wieczór. - Wymruczała po chwili, ostrożnie zerkając w Jego poważne, błękitne oczy. Posłała mu pogodny uśmiech, zabawnie mrużąc złote ślepia. Była dziś w wyjątkowym humorze, sama nie wiedziała dlaczego. A może wiedziała dlaczego, tylko nie chciała się do tego przyznać? Zastrzygła uchem i końcem ogona musnęła grzbiet Wilka. - Nie przeszkadzam? - Dodała nieco niepewnie, ale wciąż pogodnie. Czekając na Jego odpowiedź, zwróciła spojrzenie na rozgwieżdżone niebo.

Inuss

Basior wyrwany z zamyślenia, zerknął w stronę głosu. Od razu rozpoznał ten melodyjny, przyjemny dla jego ucha ton. Wilk skinął nisko łbem, a na jego pysku zawitał szczery uśmiech. - O, co za miła niespodzianka. - Zaśmiał się dźwięcznie, patrząc w złote oczy partnerki. Były piękne, zawsze marzył, by związać się z kimś o takich cudownych oczach, a ona nie tylko ślepia miała wspaniałe. - Ależ skąd, Ty mi nigdy nie przeszkadzasz. - Zaprzeczył, poprzedzając swą odpowiedź chwilą ciszy. - Cieszę się, że Cię widzę. - Dodał po chwili, a jego ogon począł poruszać się delikatnie, tuż przy jego przednich łapach. Ponownie spojrzał w górę, a tam jego oczy ujrzały piękne, rozgwieżdżone niebo. Nie mógł sobie wymarzyć piękniejszej nocy, a do tego księżyc był w pełni, co jak najbardziej go zadowalało.

Shashile

Słysząc odpowiedź ukochanego, uśmiechnęła się szeroko i lekko się podniosła, by końcem różowego języka czule liznąć jego pysk. - Ja również, Inu. - Odparła cicho i przysunęła się nieco bliżej, przywierając bokiem go jego boku. - Co to w ogóle za miejsce? - Zapytała po dłuższej przerwie, wpatrując się w ziemię, gęsto usianą koniczyną. Było dość jasno, księżyc oświetlał odsłoniętą łąkę swym jasnym światłem, toteż bez trudu zauważyła wśród traw wyróżniającą się, czterolistną koniczynkę. Wadera ponownie się uśmiechnęła i zerwała znalezisko. - Wierzysz w przesądy? - Wymruczała z rozbawieniem, pokazując mu roślinkę.

Inuss

To miejsce? Hm, sam nie wiem. - Westchnął z zawiedzeniem, po czym przylgnął sobą do jej ciała, uśmiechając się lekko. - Ale to z pewnością łąka. - Zaśmiał się po chwili, łapą przesuwając po podłożu usianym mnóstwem drobnych koniczynek. Obserwował poczynania najdroższej, a lekki uśmiech na jego pysku, towarzyszył mu niezmiennie. - Sam nie wiem, czy wierzę, może? - Odpowiedział niepewnie, wpatrując się w znalezisko partnerki. Mimo wszystko, jednak rzadko widywał czterolistną koniczynę, więc może widział w tym coś wyjątkowego? Westchnął nieznacznie, po czym jego oczy powędrowały wzrokiem po niebie. Widać było, że samiec był bardzo szczęśliwy ze swoją partnerką.

Shashile

- W każdym razie to piękne miejsce, na pewno jeszcze kiedyś tu zajrzę. - Odparła cicho, malując na wąskim pysku delikatny, szczery uśmiech. Ziewnęła szeroko, wpatrując się w usiane gwiazdami niebo. - Ja chyba nie wierzę. - Mruknęła po chwili zastanowienia, kładąc znalezisko na ziemię. Była w wyjątkowo dobrym humorze, zresztą w jego obecności nigdy nie było jej źle. - Jak minął Ci dzień? Nie jesteś zmęczony? - Owinąwszy jedną z własnych łap długim ogonem, zapytała, patrząc nań uważnie.

Inuss

Ja również jeszcze tu zawitam. - Wymruczał w odpowiedzi, zerkając na nią. Jego ślepia obserwowały ją z uwagą, zauroczeniem i troską. - A jeśli Ty tu będziesz, to ja również. - Dodał po chwili, jakby to sobie obiecując. Jednak było tu tyle pięknych terenów, że chciał jeszcze w wiele nieznanych miejsc pójść w jej towarzystwie. Słysząc pytanie, zaśmiał się krótko, po czym oblizał pysk, wciąż przyglądając się jej. Prawie by zapomniał, że powinien jej odpowiedzieć. - Wbrew pozorom, niewiele robię w ciągu dnia, więc raczej nie doskwiera mi jeszcze zmęczenie. - Odparł po chwili, z nutą rozbawienia. - Akela jest bezpieczna, więc na razie jako obrońca nie mam nic do roboty. - Dodał, próbując wygodnie ułożyć łapy przed sobą.

Shashile

- No tak, rozumiem. - Przytaknęła spokojnie, zerkając w błękitne ślepia basiora. Posłała mu delikatny uśmiech i oparła łeb o jego szyję. - Wiesz co? Kocham Cię. - Wymruczała słodko, wtulając się w jego miękką sierść. Nieśpiesznie przymknęła złote oczy, czuła się zadziwiająco swobodnie, od dawna nie czuła się przy kimś tak dobrze. - Chcesz tu spędzić resztę nocy?