Przeklęta dolina - noc z duchami

Chióni fántasma

Wraz nową krainą wilczyca odkrywała też swoje nowe umiejętności. Zyskała ich dość sporo, acz szkoda, że straciła te wszystkie, którymi dotychczas posługiwała się za życia. Wciąż nie może przyzwyczaić się to lewitującego przejrzystego ciała, które czasem staje się widoczne jak każde inne, a czasem prawie w ogóle go nie widać.
Wadera mogła udać się w miejsce do którego by pasowała, a mianowicie góry, ale ją zaciągnęło tutaj. Na niezbyt przyjemne z wyglądu miejsce. W niektórych miejscach czuła, że gdzieś pod ziemią znajdują się martwe ciała. I pomyśleć, że jej ciało też gdzieś teraz leży.. Dostrzegła w oddali dwie wilcze sylwetki oraz..chyba coś podobnego do niej. Czyżby drugi duch ? Zaciekawiona przystanęła unosząc się parę centymetrów nad ziemią. Wiatr czasami rozwiewał jej 'ciałko'. Przyglądała się nieznajomym wijąc przy tym swym ogonkiem.

Cristal

Samica westchnęła, spoglądając na ducha. - Nie znoszę Cię, nie życzę sobie widzieć tej sylwetki! - krzyknęła, kręcąc łbem na boki. - Nienawidzę, nienawidzę, nienawidzę! Nie! - zapomniała całkowicie o Akeli, leżącej nieopodal, wybiegła a z jej jasnych ślepi leciały łzy.

[z.t]