Czarna rezydencja. Posesja Vija i Cristal.

Cristal

Zamknęła ślepia, po czym znów je otworzyła. - Już chyba wiem, co chcę. Dawno nie polowałam... - mówiąc to zawinęła sobie bandaż by zakryć bliznę; wcześniej o tym zapomniała.

Vincenzo

- Polowanie ? A gdzie tu są jakieś tereny łowne ? - Odsunął łeb. - Tak, czy siak..z chęcią.

Cristal

- Na pewno gdzieś są... - próbowała sobie przypomnieć czy jakieś widziała. - Muszą tu być jakieś tereny łowieckie, nie ma innej opcji.

Vincenzo

- W sumie tak. Możemy poszukać. Na pewno na jakieś się natkniemy. - Po tych słowach wstał i jednym susem zeskoczył z fotela.

Cristal

Kryształowa ziewnęła cicho i zeszła spokojnie z fotela. Łapą odgarnęła grzywkę na bok i ruszyła w stronę wyjścia, przy którym poczekała na Viy'a.

Vincenzo

Ruszył za za Cristal ciągnąc leniwie łapy. Nie jadł przez całe dwa dni..dopiero teraz sobie wspomniał. Musi uzupełnić zapasy w żołądku niczym na prawdę stanie się głodny. Ojj..to by było złe, bardzo. - Chodźmy. - Rzekł.

Cristal

Wilczyca pchnęła drzwi i wyszła na zewnątrz, podbiegając do bramy, którą także otworzyła. Dopiero gdy wyszła poza teren domu, stanęła, czekając na ukochanego.

Vincenzo

Podbiegł do wadery zamykając za sobą drzwi, zeszedł po schodach po czym przeszedł przez czarną bramę którą również zamknął. - Jestem.

To gdzie się spotykamy ?

Cristal

Cris uśmiechnęła się ruszając przed siebie. Jak zwykle machała czarnym, pusystym ogonem.

Dolina wielu rzek?

Vincenzo

Widząc iż ruszyła, a on nie chciał jak zwykle zostawać w tyle również ruszył, a po chwili już zrównał krok z wilczycą.
Do jego łba nagle coś wlazło, a na pysku pojawił się dziwaczny, chytry uśmieszek. Wilk nagle przyśpieszył kroku aż w końcu spokojny krok zmienił się w szaleńczy bieg. - Kto pierwszy! - Wykrzyczał tylko do tyłu i z prędkością błyskawicy i wywalonym jęzorem niczym szczeniak mijał jaskinie po jaskini. Wiedział, że to nie jest fair ponieważ wystartował przed nią, ale..ale..to co.

z.t

ok.

Cristal

Zaśmiała się i przyspieszyła. Biegła najszybciej jak mogła, by zaraz być tuż za Viy 'em. - Myślałeś że Cię nie dogonię? - spytała ze śmiechem.

z.t

Vincenzo

Przyszedł tutaj ponownie. Tym razem zmęczony po długim i ciężkim dniu, miał zamiar uwalić się na jednym z łóżek wraz ze swoją ukochaną Cristal u boku, rzecz jasna.

Cristal

Pchnęła drzwi, wchodząc do korytarza. Była zmęczona jak nigdy dotąd. Mniejsza z tym że rana na pyszczku bardzo ją bolała. Ale chciała spać, śnić.

Vincenzo

Wszedł równie z nią. - Cristal, poszukam gdzieś tutaj apteczki. Musi tu być. To nie możliwe, by w tak dużym i wyposażonym domu jej nie było. Chociaż się na tym kompletnie nie znam widziałem jak medycy przemywali rany. Mogę zaradzić coś na twoją. Nie pozwolę Ci na to żebyś szła spać w takim stanie, dobrze ? Poczekaj.

Cristal

Westchnęła. - Niech będzie. - powiedziała zamykając drzwi i ruszyła do salonu.