Zakątek dla singlii

Zelda

U mnie wszystko w porządku. - Powiedziała entuzjastycznie i przesunęła kitą po wodzie. Uśmiechnęła się do wadery, po czym spojrzała na wodę. - Mogę popływać, mamo? - Spytała, spoglądając na nią błagalnym wzrokiem. Było dziś wyjątkowo gorąco, więc samiczka wszędzie szukała ochłody.

Luzza

Możesz -Uśmiechnęła się.- Tylko nie za głęboko -Powiedziała ostrzegawczo. Nie chciała żeby jej córka utonęła.

Zelda

Dobrze, mamo. - Przytaknęła grzecznie samicy, kiwając przy tym łebkiem. - Będę przy brzegu, może uda mi się złowić rybę. - Uśmiechnęła się ciepło, po czym wstała z ziemi, otrzepując gęste futro z drobin piasku i całej reszty. Młoda zdjęła z łebka wianek i położyła go obok łapy matki, by nie zamoczyć go w wodzie. Po tym zanurzyła jedną łapkę w wodzie, a po chwili weszła całkowicie do jeziora. Poszła trochę dalej i zaczęła rozglądać się za rybami. - Świetna woda! - Krzyknęła.

Luzza

Usiadła i owinęła chude łapy ogonem. Bacznie obserwowała młodą waderę. Spojrzała wzrokiem pomarańczowych oczu na Hamisa.- A ty co tak cicho siedzisz? -Zaśmiała się.

Zelda

Samiczka wciąż chodziła w wodzie, obserwując wodę. Jej kita delikatnie powiewała na wietrze, dotykając wody, przez co wszystkie ryby dookoła się spłoszyły. Po paru chwilach wadera kłapnęła szczękami pod wodą, wyławiając z wody drobną rybę. - Mam coś do jedzenia! - Zaśmiała się, odkładając rybę na brzeg. Wyszła z wody i otrzepała futro, siadając obok Luzzy.

Luzza

Cieszę się -Na jej pysku zawitał delikatny uśmiech. Machnięciem ogona, odgoniła dręczącą ją muchę. Cóż, te owady są naprawdę wkurzające...

Hamis

Wilk dopiero dał sobie sprawę że na miejsce przybyła jego uczennica .
- Zelda ! - Krzyknął po czym pogłaskał ją po głowie . - Dobre dziecko , dobre - Zaśmiał sie donośnie . - Miło Cię widzieć ! - Powiedział z ciągłym uśmiechem .

Luzza

Nareszcie, się odezwałeś. -Zaśmiała się. Na jej pysku zawitał delikatny uśmiech, według normy przyjacielski. Przymrużyła ślepia. Słońce świeciło jej prosto w oczy.

Zelda

Hej, Hamis. - Uśmiechnęła się zadziornie, schylając się kiedy ten pogłaskał ją po łebku. Szybko zjadła złowioną rybę i oblizała pyszczek, patrząc na niego. - Czy jeszcze kiedyś będę miała z Tobą lekcję? - Zapytała, zamiatając po ziemi puszystym chwostem, a następnie zaplatając w niego przednie łapy.

Hamis

- Haha , czekałem na odpowiednią chwile - Zaśmiał się . - Wiesz co myślałem o łowieniu ryb ,albo nauce wyjmowania zajączków z nory . - Powiedział . - Co byś wolała na początek ? - spytał .

Luzza

Widząc że Hamis chce zrobić Zeldzie lekcję, odsunęła się w cień najbliższego drzewa. Błękitnym wzrokiem bacznie obserwowała co wyprawia basior.

Hamis

Nagle basior poczuł że boli go brzuch . Było to pierwszy raz od kiedy był na terenie watahy . - Zeldzia , możemy przełożyć trochę lekcje ? - Spytał nieswojo z dziwnym wyrazem twarzy . - Przyjdź do mnie kiedyś jak będziesz mogła - Złapał się za brzuch .
- Wybacz mi proszę , obiecuje Ci że następnym razem przeprowadzimy lekcję życia ! - Pokicał do domu .

Arya

Arya wolnym krokiem weszła na łąkę. Była tu z kilku powodów; chciała zwiedzić tereny, porozmyślać no i znaleźć swoją drugą połówkę, co pewnie jej się nie uda. Na początek zwiedzania terenów nowej watahy, to miejsce nadawało się świetnie. A do rozmyślania...Idealnie. Słysząc śpiew ptaków uśmiechnęła się lekko. Usiadła po krótkim czasie marszu, w mniej więcej połowie drogi na środek łąki. Uniosła łeb patrząc na chmury. Nie dało się ukryć, że to miejsce jej się podobało. Ułożyła się wygodnie, kładąc łeb na łapach. Zaczęła rozmyślać, machając białym, puszystym ogonem.

Zack

Wilk o kolorowej grzywie rzucał się w oczy jak mało kto. Spacerował po okolicy, a oczywiście nie wiedział, że znajduje się w tak specyficznym miejscu. Po prostu chciał poznać nowe miejsce i było mu obojętne, gdzie go łapy zaprowadzą. Zobaczył wilczycę, białą o czarnych skrzydłach. Zaciekawił go jej wygląd, podszedł do niej i usiadł niedaleko niej. - Dzień dobry. - Pokiwał łbem na powitanie, szurając ogonem po trawie.

Arya

Gwałtownie się podniosła, lecz zaraz uspokoiła się i usiadła. - Witaj. - uśmiechnęła się lekko, przyglądając kolorowej grzywie przybyłego samca. - Jak Cię zwą? - zapytała zaciekawiona. - Ja jestem Arya... - zamachała białym, puszystym ogonem.