Legowisko Michaela

Gość

- Skądże. - zaśmiał się głucho - Chcę po prostu trochę cię pomęczyć.
Falując miarowo ogonem, zaczął obsypywać pocałunkami jego szyję. Mruczał przy tym z zadowoleniem, a uszy położył po sobie.

Michael Phantomhive

Uśmiechnął się szeroko. - Cieszę się. - Nastawił uszy gdy Alex zaczął całować go po szyi. Zaczął mruczeć wbrew swojej woli.

Gość

Zsunął koszulę z jego ramion i liznął obojczyk. Wdychał jego zapach, z uwielbieniem gładząc jego tors.
- Jesteś strasznie delikatny. - zachichotał cicho - Boję się, że zrobię ci krzywdę.

Michael Phantomhive

Nie bój się. Jestem dość wytrzymały na ból... - zdjął koszulę po czym uśmiechnął się - Masz zimne dłonie...

Gość

Obrócił go do siebie przodem i pocałował czule.
- Nawet jeśli, nie chcę sprawiać ci bólu. - zamruczał ujmując w dłonie jego twarz. Uśmiechnął się nikle po chwili - Chociaż, niestety i na to przyjdzie czas. Mam nadzieję, że nie będzie tak źle. - zmierzwił mu włosy - Cały jestem oziębły.

Michael Phantomhive

przygładził sobie włosy -Ale teraz ból zada mi osoba którą kocham.... - Przybrał smutny wyraz twarzy lecz po chwili znowu się uśmiechał

Gość

- Tym bardziej. Chcesz stracić do mnie zaufanie? - mruknął z nutą troski w głosie.
A, to coś nowego. Kamienny Alex sponiewierany przez los został przełamany?

Michael Phantomhive

Nigdy nie stracę do ciebie zaufania. - powiedział po czym przytulił Alex'a ze łzami w oczach - Alex... - rozkleił się

Gość

- U-um... - jęknął zdezorientowany, lecz zaraz potem objął Michael'a ramionami - Spokojnie... - szepnął kołysząc się delikatnie na boki. Uśmiechnął się mimochodem, jego zaufanie było aktualnie jedną z najważniejszych spraw do utrzymania.

Michael Phantomhive

Dziękuję ci... - powiedział stopniowo uspokajając się - Źle się czuję. - oparł głowę o jego ramię - Jakbym miał za chwilę zemdleć... - zamknął oczy i odpłynął

Gość

Zmarszczył brwi tak, że prawie stykały się ze sobą u nasady nosa. Położył Mike'a na posłaniu, Wydarł szeroki pas materiału z dołu swojej bluzki, z nadludzką szybkością pobiegł nad rzekę i po krótkim czasie wrócił z materiałem namoczonym zimną wodą w dłoni. Położył ją na jego czole, zastanawiając się nad stanem jego zdrowia.

Michael Phantomhive

otworzył powoli oczy - Alex... Nie dam rady... - wziął głęboki łyk powietrza - Zawołaj medyka - znów zamknął oczy

Gość

Zaskoczony zaklął siarczyście, lecz chwilę potem pocałował go w czoło i poderwał się z miejsca. Zaczął się zastanawiać gdzie może znaleźć jakiegoś medyka, czy zielarza. Kogokolwiek, do jasnej...! Byle by pomógł Michael'owi. Zapuścił się w głąb lasu, by poszukać przy brzegu jednego z mórz.

z/t

Stella

Wilczyca przybyła do legowiska, delikatnie i powoli wchodząc do środka. Rozejrzała się i ujrzała swojego 'pacjenta'. Podeszła do niego nieco bliżej i usiadła obok, przyglądając mu się. Przyłożyła delikatnie łapę do policzka chorego, a kiedy ją zabrała, obejrzała się za siebie, patrząc czy pojawił się już wilkołak, którego wcześniej spotkała.

Gość

Przyklęknął obok wadery, patrząc to na Michael'a, to na waderę. W końcu zdecydował się wydobyć z siebie jakikolwiek dźwięk. - Ta... Wiem, że to nienajlepszy moment, ale jak mam się do ciebie zwracać?