Krucza polana

Cristal

Cris jak najszybciej odbiegła z tamtej polany. On..On przecież jej obiecywał...Historia miała się nie powtarzać...On...On ją okłamał...Dalej płakała. Pobiegła w stronę klifu. Nie ma szans by być szczęśliwą...A jak ma być nie szczęśliwa to po co żyć?

z.t

Jak byś chciał mnie spotkać lub uratować, lub zepchnąć lub jeszcze coś innego to będę na Błękitnym Klifie

Vincenzo

- C..Cri..stal.. - Przez jego ciało przeszły dreszcze. Co miał teraz zrobić ? CO ?! Mógł posłuchać rodziców. Wtedy by jej nie zranił, ale zaraz, zaraz..Viy przecież jest wręcz stworzony do ranienia. Więc czego niby żałuje ? Sam już gubił się w samym sobie. Wstał, łapy mu się chwiały. Począł sunąc wolnym krokiem w stronę klifów. Pobiegłby ..jakby mógł.

z.t

Akela

Szara spacerem przechodziła nieopodal. Nigdy jeszcze nie natknęła się na te tereny, a przecież chciała znać ich jak najwięcej. W końcu musi wiedzieć, gdzie wiedzie jej terytorium. Samka przedzierała się przez zarośla, kiedy nareszcie knieje się skończyły, a ta przeskoczyła przez nie zwinnym ruchem. Otrzepała bure futro ze śniegu, po czym zlustrowała teren błyszczącymi ślepiami. Słyszała gdzieś ciche pokrzykiwania kruków. Zdecydowała podążyć dalej i tak zaczęła zwiedzać, idąc z wolna po polanie.