Dolina St. Marino

Michael Phantomhive

Na rozweselenie. Mówiłeś że przytulanie to musi być ciekawa rzecz więc ci zademonstrowałem. - uśmiechnął się i przekrzywił głowę przez co wyglądał uroczo

Gość

- Jeśli w przyszłości zechcesz demonstrować mi podobne rzeczy, bądź tak dobry i zakomunikuj to wcześniej. - warknął marszcząc brwi.
Zacisnął wargi z cichym westchnieniem.

Michael Phantomhive

Trudno. - uśmiechnął się - Co ci się stało w ramię ? - pokazał na liczne blizny

Gość

Automatycznie schował rękę za siebie. Nie lubił, gdy ktoś zwracał uwagę właśnie na te szpetne blizny.
- Zabawa szkłem. Było dawno i nieprawda. - jego wzrok prześlizgnął się po Michael'u, jakby go tam nie było.

Michael Phantomhive

Mega! Ja też mam blizny ale na plecach. - zdjął koszulkę żeby pokazać blizny - Ojciec mi to zrobił. Taka dziwna stara tradycja. On też to miał jak i mój dziadek i pradziadek. - założył znów koszulkę - Stare dzieje.

Gość

- Przynajmniej nie miałeś problemów z psychiką. - uśmiechnął się ironicznie, wypuszczając powietrze, które zbyt długo zalegało w jego płucach.

Michael Phantomhive

Miałem ale nie w ten sposób. Prześladowali mnie. - opuścił uszy w dół i łza popłynęła mu po policzku ale zaraz cały się rozkleił

Gość

Spojrzał na niego zmieszany.
- Hej... Nie płacz... - mruknął gładząc go po głowie.
W sumie, to nie wiedział co robić. Nigdy nikogo nie pocieszał, ani sam nie był pocieszany. Przygryzł wargę w zamyśleniu.
- Kto cię prześladował?

Michael Phantomhive

Nie ważne - otarł łzy - Nic się nie stało. - uśmiechnął się do niego - Dzięki że próbowałeś mnie pocieszyć. To miło z twojej strony.

Gość

- Tak, wiem, jestem beznadziejny. - mruknął przewracając oczami - Wybacz, nie znam się. To dziwne. Muszę nauczyć się czułości.
Westchnął, obejmując go ramionami.

Michael Phantomhive

popatrzył się na niego - Widzę że trochę załapałeś. -uśmiechnął się do niego - Czułości nie da się nauczyć to trzeba czuć ! Nauczysz się całowania ? Raczej nie. TO trzeba poczuć. - uśmiech

Gość

- I tak nie umiem, więc to dla mnie obojętne, czy to poczuję, czy wykuję na pamięć. - zaśmiał się głucho, mrużąc oczy - Jesteś ciepły.

Michael Phantomhive

Jak każda żywa osoba. Ty również jesteś ciepły. - spojrzał na niego -Jak i nam obu bije serce. - wziął jego dłoń i przyłożył sobie do klatki piersiowej

Gość

- Ale ty jesteś ciepły nie tylko na zewnątrz. Jesteś taki... Radosny, pomimo tego, że rozmawiasz z takim gburem jak ja. - wbił tępy wzrok w punkt przed sobą.
Zawsze był traktowany z góry, przez co sam się taki stał. Michael pobudził w nim coś na wzór... Szczęścia?

Michael Phantomhive

Wiesz... Otaczają mnie osoby które kocham na swój sposób. To chyba przez to we mnie tyle szczęścia. - uśmiechnął się - Wcale nie jesteś gburem. Jesteś tylko trochę oschły bo się jeszcze nie zaadaptowałeś. - spojrzał na niego - Cz...Czy mogę cię przytulić ? - powiedział nieśmiało rumieniąc się