Złoty Las - wyprawa.

Akela

Luzza.. Co Ci się stało? - Widząc, że wilczyca nie wygląda najlepiej, nieco się zmartwiła. Ostatnio jej nie widywała, więc nie wiedziała co takiego mogło się zdarzyć.

Cristal

Cristal przyglądnęła się jednej z nieznanych sylwetek. Była to wilczyca, to było pewne. Akela mówiła na nią Luzza... - Nie znam Cię, ale mimo wszystko uważam że nie wyglądasz najlepiej...Czy coś się stało? Jestem Cristal. - zwróciła się do niej, dalej machając ogonem.

Luzza

Schyliła łeb i spojrzała gdzieś w bok.- N-nie ważne. -Wydusiła. Głos miała słaby oraz chropowaty nie taki jak zwykle, wesoły pełny entuzjazmu. Luzza naprawdę się zmieniła.

Cristal

- Jak uważasz, ale dla mnie jest to ważne... - mruknęła przyglądając się jej. Westchnęła. - I jak mam chronić watahę, nie wiedząc co się dzieje jednej wilczycy?

Selvyn

Szary basior błądził po Lesie, rozglądając się po nim z nikłym zaciekawieniem. Do jego nosa doszedł zapach innych wilków, które najprawdopodobniej były w pobliżu. Z braku innej rozrywki ruszył za zapachem. Po chwili już ujrzał czwórkę istot. Wolniejszym krokiem podszedł do nich, zachowując jednak odpowiedni dystans. Jego lśniące, żółte oczy lustrowały sylwetki obecnych.

Cristal

- Witaj. - powiedziała zauważając nieznajomego basiora. Przyglądnęła się mu, by po chwili machnąć ogonem. - Jestem Cristal. - wolała przedstawić się od razu.

Selvyn

Przeniósł wzrok na waderę, która się odezwała - Salve. - Mruknął bez specjalnego entuzjazmu - Selvyn Draconius Snake, do usług - Skłonił się nisko. Gdy się wyprostował, przysiadł tam, gdzie stał, unosząc wyżej potężny łeb i wypinając pierś do przodu.

Akela

Luzza, lepiej nie idź na wyprawę.. Skoro nie chcesz powiedzieć co się dzieje, to nie ryzykuj. - Powiedziała ze zmartwieniem, po czym westchnęła, obserwując ją. Kiedy posłyszała szelesty, odwróciła się momentalnie w stronę ich odgłosu, widząc nieznajomego basiora, który wyłonił się z tamtej strony. - Witaj. Akela jestem. - Przedstawiła się pospiesznie, obserwując wilka.

Selvyn

Basior zerknął na waderę która się odezwała, i skinął jej łbem - Miło mi. - Zamruczał, w jego oczach błysnął dziwny blask. Wysunął na sekundę swój wężowy język, przypatrując się z uwagą obu waderom. Drgnął lekko, gdy usłyszał cichy szelest liści na drzewach. Dlaczego ciągle mu się wydawało, że ktoś go obserwuje? Warknął niedosłyszalnie, nie spuszczając wzroku z samic.

Luzza

-To... Było podczas mojej nieobecności! Opuściłam tereny watahy żeby wrócić do rodzinnych! Na chwilę! Spotkałam mojego brata... -Dalej nie dokończyła. Tylko jeszcze bardziej spuściła łeb. Zależało jej na tej wyprawie. Ta błahostka nie mogła jej przeszkodzić.

Akela

No dobrze, nie wnikam już w Twoje sprawy. - Powiedziała, ponownie przerzucając zamyślony, acz czujny wzrok na wilczycę. - Ale masz na siebie uważać, bo to może nie być łatwa wyprawa. - Powiedziała w ramach ostrzeżenia, po czym podniosła się z ziemi i otrzepała futro, lustrując wzrokiem rzędy drzew o pozłacanych liściach. - To co, idziemy, czy nie? - Spytała, odwracając łeb w stronę zebranych.

Cristal

- Oczywiście, że idziemy! - uśmiechnięta machnęła ogonem po raz kolejny. Spojrzała przed siebie. - Ile nas jest? Alpha, Luzza, ktoś kogo nie znam... - spojrzała na Hamisa. - I Selvyn. Czyli... - policzyła coś cicho. - 5. Bo jeszcze ja.

Luzza

Zmarszczyła brwi. Niby uważali ją za delikatną waderę, to prawda. Ukrywała się pod okryciem słabej wadery. Lecz teraz pokaże swoją prawdziwą naturę. Zacisnęła szczęki i energicznie podniosła łeb.- Gotowa. -Wysyczała jadowitym głosem.

Akela

Cris, nie mów mi Alpha. - Podeszła do wilczycy i tyknęła ją nosem w szyję. - Ja przecież mam imię. - Zaśmiała się cicho, po czym ostatni raz zerknęła jeszcze na Luzzę. Uniosła wysoko łeb i odetchnęła, po czym ruszyła przodem, czekając, aż ktoś dorówna jej kroku.

Selvyn

*Spojrzał beznamiętnie po wszystkich, milcząc uparcie. Nie miał zamiaru się odzywać, co nie oznaczało, że nie chciał iść na wyprawę. Wstał, zamiatając ogonem ziemię i unosząc sztywno łeb, skinął nim ponownie.